Het mooie aan dit werk is dat je ouders mag bijstaan in een voor hen hele bijzondere week. Ze het vertrouwen geven dat ze de zorg en opvoeding van hun kindje zelf kunnen.
Het mooie aan dit werk is dat je ouders mag bijstaan in een voor hen hele bijzondere week. Ze het vertrouwen geven dat ze de zorg en opvoeding van hun kindje zelf kunnen.
Als meisje van 10 jaar kreeg ik een broertje. Er kwam een mevrouw in huis met een witte jurk voor mijn moeder en broertje zorgen. Ik volgde haar 10 dagen op de voet. Ik was haar schaduw.... Wat zij allemaal deed vond ik heel interessant en ik leerde veel van haar. Vanaf toen had ik bedacht dat ik dat ook wilden gaan doen. Dat idee is nooit meer weggegaan en op mijn 19e had ik mijn diploma op zak om als kraamverzorgende aan het werk te gaan.
Ik was 21 jaar. 's Ochtends vroeg rond half 6 werd ik gebeld dat ik naar een bevalling moest. De planner vertelde dat het mevrouw haar 10e zwangerschap was, maar er stonden verder geen gegevens over de kinderen bij. Dus of er echt 10 kinderen waren of dat er verschillende miskramen waren geweest kon ze me niet zeggen.
Ik reed er heen en was nieuwsgierig over wat ik zou aantreffen. Toen ik het pad opreed van de prachtige grote stolpboerderij zag ik een raam met heel veel fietsen op een rij. Ik belde aan en er werd open gedaan door een jonge knul van een jaar of 18. Hij bracht me bij zijn ouders in de huiskamer. Moeder was druk bezig de weeën op te vangen. Ondertussen kwamen de andere kinderen ook uit bed. Ze deden allemaal hun ding. De grote kinderen hielpen de kleintjes. De kinderen liepen af en toe naar moeder en vader om te kijken, moeder gaf ze een knipoog of een bemoedigend woord. Toen alle 9 kinderen vertrokken waren naar school en werk werd hun 10e kindje geboren.
Het was een hele bijzondere week die ik daar heb meegemaakt. Zo had ieder kind zijn eigen taak. Voordat ik 's ochtends kwam was het huis al helemaal aan kant. Maar ik heb nog nooit zoveel wassen gedraaid in een gezin en ook nog nooit zoveel aardappels geschild....
Ik heb vaak het gevoel dat ik erg welkom ben in een gezin, maar in dit gezin was ik meer dan welkom. Niet om mijn kennis en kunde maar om wie ik was.
Het is een bijzonder vak met iedere week weer een ander gezin. Dat maakt het zo speciaal. Je weet nooit wat je werk gaat brengen., waar je tegen aan gaat lopen en wat de oplossing van die week word.